-
1 roztrzask|ać
pf — roztrzask|iwać impf Ⅰ vt (rozbić uderzeniem) to smash, to shatter- roztrzaskać coś na a. w kawałki to smash a. shatter sth to pieces- roztrzaskać komuś głowę kamieniem to smash sb’s head with a stone- roztrzaskać lustro o podłogę to smash a. shatter a mirror against the floor- roztrzaskać samochód o drzewo to smash a car against a treeⅡ roztrzaskać się — roztrzaskiwać się (rozbić się) [figurka, szklanka, wazon] to smash, to splinter- okręt/samolot roztrzaskał się o skały the ship/aircraft smashed against the rocksThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roztrzask|ać
См. также в других словарях:
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
rozszczepić — dk VIa, rozszczepićpię, rozszczepićpisz, rozszczepićszczep, rozszczepićpił, rozszczepićpiony rozszczepiać ndk I, rozszczepićam rozszczepićasz, rozszczepićają, rozszczepićaj, rozszczepićał, rozszczepićany 1. «rozpołowić coś wzdłuż czymś ostrym;… … Słownik języka polskiego
wytłuc — dk XI, wytłuctłukę, wytłuctłuczesz, wytłuctłucz, wytłuctłukł, wytłuctłuczony, wytłuctłukłszy rzad. wytłukiwać ndk VIIIb, wytłuckuję, wytłuckujesz, wytłuckuj, wytłuciwał, wytłuciwany 1. «uderzeniem wypchnąć, wysadzić skądś, wybić» Wytłuc szybę… … Słownik języka polskiego
